Een familiebedrijf om trots op te zijn!
Van het jaar
1900...
In het jaar 1900 stond het statige voorhuis er al een paar eeuwen, en de rietgedekte koeienstal was er in 1850 bij gebouwd. Nico's grootvader werd op 15-jarige leeftijd naar dit adres gestuurd: 'jongen, ga jij je kinderloze oom en tante maar helpen op de boerderij, hier zijn kinderen zat...' En zo geschiedde. In 1915 nam hij de boerderij over en stichtte een gezin. Nico's vader Nic (nu 92) staat hieronder als kleine jongen op de foto. Zijn broer en zussen kwamen later ook op een
Naar
2000
boerderij terecht, maar Nico's vader Nic nam dit bedrijf over. Hij trouwde met Fietje en ze kregen vier kinderen. Nico, de jongste, nam in 2000 de boerderij over. Nico's vader woont aan de overkant en helpt nog elke dag mee! Hij is trots op de weg die we zijn ingeslagen met de huisjes als neventak. In 2008 sloeg Nico de creatieve Irmgard aan de haak, of was het andersom? En toen ontstond er naast vakmanschap ook een hoop creativiteit op het erf...
Borrelende
creativiteit
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan... De mix van creativiteit, vakmanschap, passie en een beetje naïviteit zorgde voor heel wat moois!
”Een WAT?” riepen ze, als we over onze nieuwste plannen vertelden... In den beginne molken we 35 koeien en hadden we allebei een volledige baan buiten de deur. Tussen het melken door timmerde Nico elders en hield ik een kinderboerderij draaiende. Dankzij Provincie Noord-Holland kwam er een subsidiepot op ons pad om de burger bij de boer te betrekken. Wat een kans! Eentje om met beide handen aan te pakken. Na grondig overleg met Gemeente Weesp stonden uiteindelijk alle neuzen de goede kant op. De kant van twee B&B/vakantiehuisjes. En dus begonnen we met bouwen van de eerste twee...
4 jaren
bouwen
Plannen maken ging vrij snel, maar het traject van vergunningen en verbouwen duurde al met al toch een jaar of vier. In weer en wind, tussen het melken, maaien, mesten en kalfjes verzorgen door, verrees de nieuwe versie van de oude schuur. Dagen, weekenden, avonden... de maanden werden jaren... Wat een klus. Zeker met een kleine meid erbij, schoot het niet altijd op. Stoppen was geen optie. Geen einddatum noemen wel. Dat schepte wat lucht.
Onze grenzen werden verlegd, vaardigheden aangeleerd, en omstebeurt haalden we elkaar uit een klusdip. Alle successen (ook de kleine) werden gevierd met minstens een highfive en een “goed bezig!” En hadden we zelf niet genoeg kennis, dan huurden we vakmensen in!
Die 4 jaren?
dat werden er 10...
We namen geen reserveringen aan voordat alles spik en span was. We moeten er niet aan denken, dat gasten al onderweg zijn, de verf nog nat en dat je ondertussen weer eens in een spagaat staat bij een geboorte van een kalf. Alles op z’n tijd...
Zonder enige ervaring in de B&B branche (zelf op vakantie zit er ook niet echt in als je vee hebt) begonnen we enigszins naïef. In de weekenden de B&B en doordeweeks buiten de deur werken; dat mislukte. Het bleek onbegonnen werk! De dagen waren simpelweg te kort. Onze B&B werd een succes! Het hele jaar door gasten betekende dat ik niet meer buiten de deur kon werken. Gasten vanuit de hele wereld weten ons inmiddels te vinden en het is leuker dan we dachten! Het vele poets- en waswerk nemen we op de koop toe...
Die 2 huisjes?
dat werden er 4+...
Gelukkig weet je alles niet van te voren. Grote kans dat we er niet aan begonnen waren, zeiden we dan… Maar desondanks hebben we dit verbouwings ’trucje’ daarna nog een paar keer gedaan. Vier jaren verbouwen, dat werden er tien!
De vergunning en verbouwing van de pipowagen waren weer een hoofdstuk apart. Maar ook dat project slaagde met vlag en wimpel! Eigenlijk ging de bouw van het rolstoelvriendelijke huisje nog het makkelijkst. Alleen hebben we de verbouwings lat voor onszelf daar wel wat verhoogd door alles rolstoelvriendelijk te maken. Ach, soms moet je jezelf even uitdagen. Op de vraag “waarom een rolstoelvriendelijke woning" antwoorden we steevast ‘waarom niet?’ Geen missie of overtuiging; gewoon een plek waar velen gebruik van kunnen maken.
En toen kwam corona
Voor ons een pas op de plaats. Binnen twee weken werd ons hele hoogseizoen geannuleerd... Wat nu? Geduld, koeien melken, en opnieuw aarden... Na tien jaar had ik eindelijk de tijd om onze eigen tuin grondig aan te pakken. Terwijl ik karren met aarde leeg stond te scheppen, stroomden de reserveringen weer binnen! Allemaal enthousiaste en tevreden gasten uit Nederland. De zomer van 2020 was meer dan geslaagd voor ons. We konden zelfs even een paar dagen zelf naar een echte camping!
Het aankomende seizoen staat al weer aardig vol met reserveringen van enthousiaste gasten. Misschien wel met jou?!
Wat gaan we nu doen?
Na tien jaar (ver-)bouwen, krijgen we vaak de vraag wat onze volgende uitdaging is. We gaan nu eerst eens proberen om eigenhandig 16 bedden bij te houden, toch weer buiten de deur timmeren en zelf de indoorcamping te vermarkten. Een nieuw grijs gebied. Maar dus wel weer een “uitdaging.” Zelfs als je 40+ bent valt er nog steeds wat te leren!
Lieve groet van het klus/was/poets/melk/administratie/telefoon-team
Irmgard, Nico en Anna